Flappentappen in Brazil

Even wat flappen tappen uit de muur. Thuis een fluitje van een cent, mits je saldo hebt natuurlijk. In Vietnam krijg je een stapeltje Dong waar je wee leuke dingen mee kan doen. In Thailand zijn ze nog vriendelijker, daar rijden ze de ATM-machine ’s morgens gewoon de stoep op met een gsm antennetje erop en de stroomkabel via Buddah beeldje en reclame bord. Voor de Bath-tjes hoef je niet eens naar binnen, ze komen bijna naar je toe. Zo’n ding stelen komt niet bij de mensen op. Het woord “ramkraak” is daar onbekend. Hier in Brazilië is het tappen van een stapeltje Reals toch een activiteit die aanmerkelijk meer tijd vergt. Bij de bank naar binnen, waar een zwaar bewaakte man van het ME-type duidelijk aanwezig is. Je bent hier niet alleen, want er staan nog 100 man voor je. Wij als westerling denken dan dat dit niet zo lang kan duren, in de muur zitten tenslotte wel 10 of 12 machines stevig verankerd ingebouwd. Foutje!!!!!!. Neem maar een krukje mee. Die Braziliaantjes kunnen namelijk ook hun bankzaken via die machine regelen. Bankafschriftje uitprinten, je huur, gas en licht betalen en wat al niet meer. Je bent vanzelfsprekend geneigd de kortste rij te kiezen. Weer FOUT !!. Als er mensen bezig zijn is het niet gezegd dat die machine ook nog een stapeltje Reaaltjes voor je heeft. Dus eerst kijken bij welke machine er daadwerkelijk geld uitgehaald wordt en daar dus aansluiten. Nu dat deed ons equipe, bestaande uit vier Duitse en NL vakantievierders. Wederom FOUT !!. Die machine kan na één transactie plots leeg zijn en de resterende pashouders kunnen dus opnieuw aansluiten bij een nadere automaat. Trots de stickers van Visa, Maestro en American Express(Amex) betekent trouwens niet dat dit klopt met de praktijk. Amex geeft vaak problemen, ofwel geen geld. Onze buurtjes moeten ca. € 1.400 afrekenen bij hun pousada (B&B huis), maar ook daar is pinnen niet mogelijkheid. Graag handje contantje (geen administratie gewenst). Een toko waar men een leuke boterham mee verdiend betaalt hier maar een paar honderd euri belasting per jaar. Pinnen bij de benzinepomp is ook apart. Er staan diverse pinapparaten, want elke bank heeft hier blijkbaar zijn eigen apparaat. Het tanken is ouderwets, dus bedient, maar maak hier niet de fout dat je zegt “completa” want dat nemen ze wel erg letterlijk. De eerste 50 liter lopen er vrolijk in, maar vol is pas vol als er geen druppel meer bij kan, dus die laatste druppel kost een eeuwigheid. Gewoon 50 ltr. bestellen als je zeker weet dat die erin gaan. Ook heb je hier fietsende TomToms. Je rijdt de stad in en aan het kenteken kan men zien dat je buitenpoorter bent. Direct fiets er een mannetje naast je portier die vraagt waar je heen wil en deze wijst je de weg. Geen angst dat hij je niet bij kan houden want het gaat in Valenca niet snel door de drukte. Brazilianen hebben niets met snelheidlimieten. Je rijdt 80 waar 40 mag. Ook daar is een praktische oplossing voor gevonden. Snelheidsdrempels. Niet van die kinderachtige hobbeltjes zoals we die in NL kennen, maar echte half pipes die je lanceren als je er met 25 km/u overheen gaat. Verlaagde auto’s of van die kekke platte bandjes zie je hier dus niet. Import auto’s zijn hier ook bijna niet, de invoerrechten bedragen 103 %, dus die BMW wordt hier wel erg prijzig. Dat geld niet alleen voor auto’s maar voor bijna alles. Brazilië is een mooi land, prachtige natuur, een mooie oceaan, lekker eten, heerlijk tropisch weer dat het zwembad eigenlijk te warm maakt. Nadeel vindt ik dat er in de plaatsen waar wij waren bijna niemand Engels spreekt. Dus eerst even Portugees of beter Braziliaans leren voordat je op reis gaat. Hoorde dat het behoorlijk koud is bij jullie, dus wij genieten nog even van de koele airco die ’s nachts op 26 graden staat.