We hadden zin in kip en bij een grote eetschuur zagen de kippetjes er patent uit aan de gril. Het was een schuur, dat wil zegge een golfplatendak van ca. 15 x 25 mtr met daaronder bamboe platen voor het zicht met een trosje ventilatoren en TL-verlichting. Aan wanden deden ze niet, gewoon lekker frisse ventilatie. Er zaten 50-60 westerlingen te kluiven aan hun maaltje. Een kloon van de Venezulaanse president Hugo Chavez liep er met een strohoed op z’n hoofd als manager rond. De keuken en afwasstraat was open en ik telde in totaal 17 personen. Het leek echt een familiebedrijf. Oma en een oude tante achter de wokpannen, de oudste zoon achter de kippengril, zwangere dochter deed de opmaak van de borden. Dan was er nog een frituur Miep, twee afwas Truusjes, het drankmannetje en twee bakvrouwtjes. Chavez zelf deed de administratie en logistiek. De jongsten van de familie, een stuk of zeven meiden, deden de bediening. Chavez had dit alles perfect onder controle en stuurde voordurend zijn uitserveerteam op pad, zonder een keer zijn stem te verheffen. Als je vertrok dan was je nog geen drie meter van de tafel of deze werd al leeggemaakt voor de volgende gasten. Echt het liep op rolletjes, daar kan de echte Chavez nog wat van leren. In het land van de schoonheidskoninginnefabriek gaat het niet geweldig. Trouwens niet alleen daar, ook in Thailand zijn er zaken waar het minder vloeiend gaat. Desinteresse bij de meisjes achter de bar. Een man vertelde mij hoe dat probleem in stand wordt gehouden. Volgens zijn theorie heeft een mens vier dingen nodig in het leven, nml. eten, onderdak, kleding en sociale kontakten. Laat het systeem hier nu een beetje mee botsen. De werkgever geeft het barpersoneel gratis onderdak en eten. Kleding heb je in dit klimaat niet veel nodig en als meisje in de bediening heb je voldoende kontakten met klanten en collega’s. Kortom de noodzaak om er voor te gaan is er niet en dat resulteert in vergeten bestellingen en dergelijke. Laatst hadden we 4 gekookte eitjes besteld bij het ontbijt. Het was tenslotte zondag en bepaalde tradities wil je in stand houden, ook als je op een Thais eiland bent. Na een kwartier was er nog steeds geen eitje in zicht. Wetend dat je eieren niet behoeft te schieten, maar ze gewoon met 30 op een rekje in de keuken aankomen, besloot ik om zelf even de keuken in te lopen en te kijken hoe te met m’n eitjes was. Wel de drie man personeel waren gezellig in conferentie, één met z’n kont op het aanrecht, de andere twee languit op de vloer en op het fornuis een pannetje met twee eitjes (in plaatse van vier) dat bijna was droog gekookt. Solly, solly, me forget ! Kijk in deze keuken hebben ze ook een Thaise Chavez nodig. Iemand die er belang bij heeft dat het op rolletjes loopt. Niet alleen in deze keuken, maar ook op diverse andere plaatsen.
Een menukaart met drie pagina’s met cocktails, van B52 tot Sex on the beach. Wat blijkt de dames kunnen er maar twee klaarmaken van de pakweg 40 op de menukaart. Toen we de bestelling veranderden in 2 bier, zagen we drie gelukkige Thaise meisjes. Probleem eenvoudig opgelost. Ja, je moet wel een beetje flexibel blijven toch …………………………………..

Recente Reisverslagen: