Katten kwaad

Dat Aziaten toch iets anders zijn als wij Europeanen is algemeen bekend, hoewel ik als kind de uitdrukking Poepchinees nooit heb begrepen, totdat ik een paar jaar geleden zelf kennismaakte met de Chinese toiletten op scheepswerven in China. Het werd me na bijna vijftig jaar helemaal duidelijk.
Dat katten hier ook anders zijn dan die bij ons in Holland ligt misschien toch wat minder voor de hand. Veel katten missen hier een stukje van hun staart. Of dat komt door de open keukens in restaurants weet ik niet, maar ik kan me voorstellen dat je als kok wel eens uitschiet met het bijltje als er weer een op het hakblok springt. Maar voor alle duidelijkheid, dat is gissen.
Als Thaise kat heb je toch iets van de spirit van een Thaibokser, die gaan er in een match ook voor 100 % tegenaan. Hollandse katten hebben een heel ritueel voorspel van blazen, grommen en schreeuwen. Als de aanval dan eindelijk komt is het een heel kort treffen en als dat niet voldoende is dan nogmaals het zelfde ritueel. Nu dan moet je die Thaise katten eens zien, niks ritueel, even laten weten dat je er vol in gaat en los gaat de kat, een volle combat als volleerde boksers, voor en achterpoten mag je allemaal gebruiken enne vergeet de bek vol tanden niet, alles is toegestaan als een echte free fighter. En gaat die loser er vandoor dan er achteraan en fiks doorhalen tot minstens k.o. behaald wordt.
Een ober haalde twee vechtersbazen met een dienblad uit elkaar en een fractie van een seconde later zette de verliezende partij de tegenaanval in. Dit soort gevechten hier al meer gezien.
De katten zijn hier wel doorvoed en gaan echt geen stap voor je opzij, ze blaken hier van het zelfvertrouwen en ook al worden ze meermaals de open restaurants uitgejaagd.
Ook heb je hier een vogel, formaat merel, die heftig van zich kan laten horen, leuke beestje om te zien. Zeker toen Ola en ik in het zwembad lagen en er één zo´n fladderaar besloot om zijn veren te wassen. Het bad was tot een centimeter of vijf van de rand gevuld en nummer één waste zich zoals je dat bij ons ook ziet, maar nummer twee was wat driester. Gewoon springen en terugfladderen naar de kant. Dat schiet tenminste op. Keertje of drie, vier en de vleugeltjes en buik zijn netjes gewassen met chloorwater. Het zal ongetwijfeld goed zijn voor de veren.
Net heb ik stargirl.waarbenjij.nu van mijn dochter Eva gelezen en die maakt hier misschien 100 km vandaan nog echte avonturen mee in de Thaise jungle, met grote spinnen, bloedzuigers en meer van die ongein.
Toch mooi dat ik ook van dieren heb genoten, maar dan zonder een ietsiepietsie angst.
Maar het allermeest geniet ik toch van andere dieren, namelijk gegrilde gamba´s.

Na zes dagen Ko Phi Phi gaan we toch echt weer verder, het was hier heerlijk relaxed. Morgen om 9 uur vertrekt de ferry.