Dochterlief gaat trouwen

Afgelopen zaterdag ging dochterlief trouwen, nee niet de mijne maar die van de restauranthouder naast ons hotel. Het is een Thaise familie van Chinese komaf, dus het ging een beetje op z’n Chinees-Thais. Het restaurant is ruim met zo’n 40 tafels, dus niet echt een muizenholletje. Maar ja voor een echte bruiloft voor dochterlief is het dat wat mager.
’s Morgens rond 09.00 uur ging de het loos. De straat werd afgezet voor de zaak en een stuk of 20 -25 medewerkers gingen hard aan de slag. Tafels werden er geplaatst en niet van die ongezellige viertjes, maar ruime ronde tafels waar vervolgens zeven stoelen omheen werden gezet en het werden ook zeven rijen naast elkaar. Zeven zal wel een geluksgetal zijn, wie weet. Alle tafels werden luxe voorzien van dubbele kleden, een met kant, de stoelen kregen allemaal een wit jasje aan en het werd afgemaakt met een grote roze gestrikte band om de rugleuning. Het zag er indrukwekkend uit, zeker als je het aantal in aanmerking nam. Niet zo’n zielig feestje zoals bij ons met pakweg 50-70 personen tijdens het diner. Nee hier wordt echt uitgepakt, er stonden 800 stoelen en er bleef geen tafel leeg. Dat zijn leuke catering klussen, diner voor 800 personen.
Ook werd er een heus podium gebouwd voor de artiesten, de achtergrond werd een reuze poster van het pakweg 7 x 3 meter. Daarnaast nog een groot scherm om de artiesten beter te kunnen zien, via camera. Halverwege de tafelsetting kwamen de gasten aan. Ook daar een podium met een achtergrond van foto’s en bloemen. Tegen vijven ’s middags kwamen de eerste gasten aan en na de felicitaties ging iedereen om de beurt met het bruidspaar op de foto. 800 personen, dus dat nam wat tijd in beslag, maar uiteindelijk zat iedereen en kon de schranspartij los. Lekker happen met muzikale ondersteuning van een Thaise zangeres, die van tijd tot tijd werd afgelost door een slechte Thaise kopie van een countryzanger, compleet met hoed. Hij zong Engels, of iets wat daarvoor doorging.
Veel oude nummers kwamen voorbij, maar de melodie was pakkender als het kokosnoten Engels.
O ja, de bruidstaart was zeven verdieping hoog en bestond eigenlijk uit honderden cupcakes, zodat er geen mes aan te pas behoefde te komen. Rond half negen waren de buikjes vol en waarom zou je dan nog langer blijven nietwaar. Zo rond half tien ’s avond kwamen de podium bouwers weer uit hun hangmatjes die onder de stage waren opgehangen. Het gamen met hun mobieltjes had lang genoeg geduurd. Even afbreken, opruimen en wegwezen. Om middernacht was de straat weer bijna leeg. Wat had het bruidspaar ondertussen gedaan? Geposeerd, geposeerd, geposeerd, even gegeten en weer terug naar de fotolocatie. Toch makkelijk als je later digitaal kan zien hoe je eigen bruiloft er eigenlijk uitzag.